Wyobraź sobie miejsce, gdzie nie ma samochodów, nie ma tłumów, nie ma pośpiechu. Tylko morze, śpiew cykad i zapach sosnowych igieł w gorącym słońcu. Taka właśnie jest Ošljak – najmniejsza zamieszkana wyspa w Chorwacji. Ukryta między Zadarem a wyspą Ugljan, ma zaledwie 0,3 km² powierzchni, ale za to ogromne serce i niepowtarzalny klimat.
Ošljak to wyspa, gdzie wszystko dzieje się wolniej. Główna osada składa się z kilku kamiennych domków przytulonych do wzgórza, małego portu i urokliwego kościółka św. Maryi. Wokół tylko zieleń: cyprysy, oliwki, dzikie kwiaty i wąskie ścieżki, którymi można dojść na szczyt wzgórza i podziwiać panoramę Zadaru i masyw Velebitu.
Najciekawsze jednak jest to, że… wszyscy mieszkańcy wyspy, a jest ich na stałe aż 10-35(w zależności od pory roku) noszą to samo nazwisko – Valčić. Rodzina, która tu żyje, to potomkowie rybaków i marynarzy, którzy od pokoleń związani są z tą wyspą. To właśnie dzięki nim Ošljak wciąż tętni życiem – spokojnym, rytmicznym, takim, jakim żyło się tu od zawsze.
Na wyspę można dopłynąć łodzią z Zadaru lub z pobliskiego Preko na Ugljanie. Wystarczy kilka minut rejsu, by przenieść się do innego świata – świata, w którym liczy się tylko natura, cisza i prostota życia.
Mnie to miejsce zauroczyło!
