1. Piątek był uważany za dzień pechowy do wypływania w morze, co prawdopodobnie ma związek z chrześcijańską tradycją upamiętniania śmierci Jezusa Chrystusa właśnie w piątek. Żeglarze i rybacy woleli unikać rozpoczynania podróży w tym dniu.
2. Pierwszy dzień nowiu księżyca był omijany, ponieważ wierzono, że woda wtedy jest „niespokojna”.
3. Na statkach i łodziach często umieszczano figury świętych lub krzyże, szczególnie Świętego Mikołaja, patrona żeglarzy. Były one symboliczną ochroną przed burzami i wypadkami.
4. Rozrzucenie monet do morza przed wypłynięciem w rejs miało przynieść bezpieczną podróż.
5. Gwizdanie na łodzi było zakazane, ponieważ mogło przywołać burzę.
6. Nie wolno było wypowiadać słów kojarzących się z niebezpieczeństwem, takich jak „tonąć” czy „burza”, aby nie „przywołać” złych mocy.
7. Delfiny były uważane za dobry omen. Spotkanie ich przed wyruszeniem w rejs oznaczało szczęśliwą podróż i obfity połów.
8. Z kolei węże morskie lub rekiny budziły niepokój, gdyż były uważane za zwiastun nieszczęścia.
9. Wierzono, że w głębinach Adriatyku mieszkają morske vile (morskie wróżki), które mogły być przychylne lub wrogie wobec ludzi. Żeglarze unikali hałasowania na morzu, by ich nie rozgniewać.
10. „Duše pomoraca” – dusze zmarłych marynarzy, miały według wierzeń opiekować się swoimi rodzinami i ostrzegać przed niebezpieczeństwami.
11. Rozlanie wina na pokładzie przed wypłynięciem było uważane za ofiarę dla morza i zwiastowało dobrą podróż.
12. Z kolei rozsypana sól na pokładzie była złym znakiem, ale szybkie wrzucenie jej do wody neutralizowało potencjalne nieszczęście.
