Smokva (figa) to jeden z najbardziej charakterystycznych smaków Dalmacji. W upalne lato figowce rosną niemal wszędzie – przy kamiennych domach, na tarasach, nawet przy drogach. Ich słodki aromat miesza się z zapachem lawendy i rozgrzanego kamienia, tworząc niepowtarzalny klimat chorwackiego wybrzeża.
Nazwa pochodzi z języka starożytnych Ilirów. W niektórych dialektach mówi się też „smokulja”. W potocznym języku oznacza „drobnostkę” – Chorwaci mówią: nije vrijedno ni smokve („nie warte figi”).
Najpopularniejsze odmiany to:
Bjelica – jasnozielona, soczysta, delikatna
Petrovača – dojrzewa w czerwcu, nazwana na cześć św. Piotra
Crnica – ciemnofioletowa, z miodowym wnętrzem
Sezon trwa od czerwca do września, więc figi są dostępne przez całe lato.
Figi jedzone są prosto z drzewa, ale prawdziwym przysmakiem są suszone figi (suhe smokve) – słodkie, karmelowe, często z dodatkiem liścia laurowego i anyżu.
Figi używane są także do:
– rakiji figowej (rakija od smokve)
– marmolad i konfitur
– deserów z ricottą i miodem
– pieczonej jagnięciny (do przełamania smaku)
W przeszłości figowiec był symbolem dostatku. W tradycyjnych domach sadzono go obok winorośli i oliwek – tworząc „świętą trójcę” przetrwania. Figi uważano za dar bogów i strażników domu.
Ciekawostki
Figa to jeden z najstarszych uprawianych owoców – ponad 5000 lat.
Botanicznie to odwrócony kwiat, kryjący setki drobnych kwiatów w środku.
Starożytni Grecy uważali figi za afrodyzjak.
Zawierają więcej wapnia niż mleko (w przeliczeniu na gram).
Świeże figi są delikatne i szybko się psują – najlepiej zjeść je tego samego dnia, siedząc w cieniu oliwki z widokiem na Adriatyk 
